Օգտագործման հրահանգ

Արտադրող

«ԱՐՓԻՄԵԴ» ՍՊԸ, Հայաստանի Հանրապետություն։

Դեղաձև

Դեղահատեր։

Նկարագրություն

Մետֆորմին 500 մգ դեղահատ — Սպիտակ, կլոր, երկուռուցիկ դեղահատ։

Մետֆորմին 1000 մգ դեղահատ — Սպիտակ, օվալաձև, երկուռուցիկ, մի կողմում՝ բաժանման գծիկով դեղահատ։

Բաղադրություն

500 մգ դեղի յուրաքանչյուր դեղահատը պարունակում է.

Ակտիվ նյութեր՝մետֆորմինի հիդրոքլորիդ — 500 մգ (համարժեք է 390 մգ մետֆորմինին):

Օժանդակ նյութեր՝ միկրոբյուրեղային ցելյուլոզ, պովիդոն Կ30, օսլայի նատրիումական գլիկոլյատ, մագնեզիումի ստեարատ, եգիպտացորենի օսլա:

1000 մգ դեղի յուրաքանչյուր դեղահատը պարունակում է.

Ակտիվ նյութեր՝մետֆորմինի հիդրոքլորիդ — 1000 մգ (համարժեք է 780 մգ մետֆորմինին):

Օժանդակ նյութեր՝ միկրոբյուրեղային ցելյուլոզ, պովիդոն Կ30, օսլայի նատրիումական գլիկոլյատ, մագնեզիումի ստեարատ, եգիպտացորենի օսլա:

Դեղաբանական խումբ

Արյան մեջ գլյուկոզայի մակարդակը իջեցնող դեղեր: Բիգուանիդներ:

Դեղաբանական ազդեցությունը

Դեղադինամիկա

Հակաշաքարախտային ազդեցությամբ բիգուանիդ է, որն իջեցնում է պլազմայի մեջ գլյուկոզայի բազալ և պոստպրանդիալ մակարդակները: Այն չի խթանում ինսուլինի արտազատումը, հետևաբար չի առաջացնում հիպոգլիկեմիա (թերշաքարարյունություն):

Ազդեցության մեխանիզմները երեքն են.

• նվազեցնում է լյարդում գլյուկոզայի արտադրությունը՝ արգելակելով գլյուկոնեոգենեզը և գլիկոգենոլիզը
• բարելավում է մկաններում ծայրամասային գլյուկոզայի կլանումը և յուրացումը՝ բարձրացնելով ինսուլինի հանդեպ զգայունությունը
• դանդաղեցնում է գլյուկոզայի ներծծումը աղիներում

Խթանում է ներբջջային գլիկոգենի սինթեզը՝ ազդելով գլիկոգենսինթազա ֆերմենտի վրա:

Մեծացնում է գլյուկոզայի՝ մինչ այժմ հայտնի թաղանթային բոլոր փոխադրիչների տեղափոխելու կարողությունը:

Դեղադինամիկական հատկություններ

Կլինիկական փորձարկումների արդյունքները ցույց են տվել, որ մետֆորմինի ընդունումը նպաստում է մարմնի քաշի կայունացմանը կամ չափավոր կորստին:

Մարդու մոտ, բացի արյան մեջ գլյուկոզայի մակարդակի վրա ազդեցությունից, մետֆորմինը բարենպաստ ազդեցություն ունի նաև ճարպերի նյութափոխանակության վրա, ինչն ապացուցվել է բուժիչ դեղաչափերով իրականացված միջին տևողությամբ կամ երկարատև հսկվող կլինիկական փորձարկումների արդյունքում. մետֆորմինը նվազեցնում է ընդհանուր խոլեստերինի, ցածր խտության ճարպասպիտակուցների, խոլեստերինի և եռգլիցերիդների մակարդակը:

1 տարի տևողությամբ մետֆորմին ընդունող 10-16 տարեկան սահմանափակ թվով երեխաների շրջանում իրականացված հսկվող կլինիկական փորձարկումները ցույց են տվել արյան մեջ գլյուկոզայի մակարդակի վերահսկման նմանատիպ արդյունքներ՝ չափահաս պացիենտների հետ համեմատած:

Դեղակինետիկա

Աբսորբցիա․ Դեղահատերի ներքին ընդունումից հետո դեղի առավելագույն կոնցենտրացիան (Cmax) պլազմայում հասունանում է մոտավորապես 2,5 ժամ անց (tmax): Դեղի 500 մգ դեղահատերի բացարձակ կենսամատչելիությունը առողջ մարդկանց մոտ 50-60% է: Ներքին ընդունումից հետո դեղի՝ աբսորբցիայի չենթարկված մասը (20- 30%) հայտնաբերվում է կղանքում:

Ներքին ընդունումից հետո դեղի աբսորբցիան սահմանափակ է (ունի հագեցման աստիճան) և ոչ ամբողջական: Ենթադրվում է, որ մետֆորմինի աբսորբցիայի դեղակինետիկան գծային չէ:

Դեղի՝ թույլատրելի դեղաչափերով և ձևով կիրառելու դեպքում, կայուն կոնցենտրացիաներն արյան մեջ հասունանում են 24-48 ժամվա ընթացքում և, սովորաբար, ավելի պակաս են, քան 1 մկգ/մլ: Հսկվող կլինիկական փորձարկումները ցույց են տվել, որ մետֆորմինի կոնցենտրացիան պլազմայում (Cmax), նույնիսկ առավելագույն դեղաչափերի ընդունման դեպքում, չի գերազանցել 5 մկգ/մլ:

Սնունդը փոքր-ինչ հետաձգում և նվազեցնում է դեղի աբսորբցիայի չափը:

Բաշխում․ Կապակցումը պլազմայի սպիտակուցների հետ չնչին է: Այն տեղաբաշխվում է էրիթրոցիտների մեջ: Դեղի առավելագույն կոնցենտրացիան արյան մեջ ավելի ցածր է, քան պլազմայում: Արյան և պլազմայի առավելագույն կոնցենտրացիաները հասունանում են միաժամանակ: Տեղաբաշխման երկրորդ հավանական հատվածը էրիթրոցիտներն են: Բաշխման միջին ծավալը (Vd) տատանվում է 63-276 լիտրի միջակայքում:

Մետաբոլիզմ․ Անփոփոխ ձևով արտազատվում է մեզի միջոցով: Մարդու մոտ մետֆորմինի որևէ մետաբոլիտ չի հայտնաբերվել:

Արտազատում․ Դեղի երիկամային արտազատումը >400 մլ/րոպե է, ինչը վկայում է կծիկային ֆիլտրացիայի և խողովակային սեկրեցիայի միջոցով մետֆորմինի արտազատման մասին: Դեղաչափի ներքին ընդունումից հետո սահմանային արտազատման կիսատրոհման փուլը մոտ 6,5 ժամ է:

Երիկամային անբավարարության դեպքում դեղի՝ երիկամների միջոցով արտազատումը կրեատինինի մաքրման նվազմանը համամասնորեն իջնում է: Հետևաբար, կիսատրոհման փուլը երկարաձգվում է, ինչի արդյունքում մետֆորմինի մակարդակը պլազմայում բարձրանում է:

Կիրառման ցուցումներ 

Դեղը ցուցված է 2-րդ տիպի շաքարային դիաբետի բուժման համար, մասնավորապես՝ ավելորդ քաշ ունեցող այն պացիենտների բուժման համար, որոնց արյան մեջ գլյուկոզայի մակարդակի պատշաճ հսկողությունն հնարավոր չէ ապահովել միայն սննդակարգին հետևելու և ֆիզիկական վարժությունների միջոցով:

• Չափահաս պացիենտներին կարող է նշանակվել մոնոթերապիայի, ինչպես նաև ներքին ընդունման հակաշաքարախտային այլ դեղերի կամ ինսուլինի հետ համակցված բուժման ձևով:
• 10 տարեկան ու ավելի մեծ երեխաներին և դեռահասներին կարող է նշանակվել մոնոթերապիայի կամ ինսուլինի հետ համակցված բուժման ձևով:

Սննդակարգին հետևելու դրական արդյունքների բացակայության դեպքում դեղի՝ որպես առաջին ընտրության դեղի ընդունումը 2-րդ տիպի շաքարային դիաբետ և ավելորդ քաշ ունեցող չափահաս պացիենտների մոտ նվազեցրել է հիվանդությամբ պայմանավորված բարդությունների առաջացումը։

Հակացուցումներ 

• ակտիվ բաղադրատարրի և օժանդակ նյութերից որևէ մեկի նկատմամբ գերզգայնություն
• սուր մետաբոլիկ ացիդոզի (թթվագարություն) որևէ տեսակ (օրինակ` լակտոացիդոզ, դիաբետիկ կետոացիդոզ)
• դիաբետիկ նախակոմա
• ծանր երիկամային անբավարարություն (կծիկային ֆիլտրացիայի արագությունը՝ < 30 մլ/րոպե)
• երիկամային ֆունկցիայի փոփոխման հավանականությամբ սուր վիճակներ, օրինակ՝ ջրազրկում, ծանր վարակներ, շոկ
• հյուսվածքների թթվածնային քաղց առաջացնող հիվանդություններ (հատկապես՝ սուր հիվանդություն կամ քրոնիկական հիվանդության վատթարացում), օրինակ՝ դեկոմպենսացված սրտային անբավարարություն, շնչառական անբավարարություն, սրտամկանի վերջերս առաջացած ինֆարկտ, շոկ
• լյարդային անբավարարություն, ալկոհոլային սուր թունավորում, ալկոհոլիզմ

Հղիություն և կրծքով կերակրում 

Հղիություն

Հղիության ընթացքում չվերահսկվող շաքարային դիաբետը (գեստացիոն կամ շարունակական) կարող է առաջացնել բնածին արատների և պերինատալ մահացության բարձր ռիսկ։

Հղիների կողմից դեղի կիրառման վերաբերյալ առկա սահմանափակ տվյալները չեն վկայում բնածին արատների զարգացման բարձր ռիսկի մասին: Կենդանիների վրա իրականացված հետազոտությունները չեն բացահայտել որևէ վնասակար ազդեցություն հղիության, սաղմի կամ պտղի զարգացման, ծննդաբերության և հետծննդյան զարգացման վրա։

Եթե պացիենտը պլանավորում է հղիանալ կամ հղի է, ապա խորհուրդ չի տրվում շաքարային դիաբետի բուժման համար նշանակել տվյալ դեղը, այլ անհրաժեշտ է նշանակել ինսուլին՝ արյան մեջ գլյուկոզայի մակարդակը հնարավորինս նորմալ ցուցանիշներին մոտեցնելու և, հետևաբար, պտղի մոտ արատների զարգացման ռիսկը նվազեցնելու նպատակով:

Կրծքով կերակրման շրջան 

Ներթափանցում է կրծքի կաթ։ Կրծքով կերակրող մայրերի կողմիցդեղիի ընդունման դեպքում նորածինների կամ երեխաների մոտ չի գրանցվել որևէ կողմնակի ազդեցություն: Այնուամենայնիվ, հաշվի առնելով առկա սահմանափակ տվյալները, դեղով բուժման ընթացքում խորհուրդ չի տրվում կրծքով կերակրել: Կրծքով կերակրելը դադարեցնելու վերաբերյալ որոշումը կայացնելիս պետք է հաշվի առնել կրծքով կերակրման օգուտի և երեխայի առողջության համար՝ դեղի կիրառմամբ պայմանավորված ռիսկի հարաբերակցությունը:

Վերարտադրողական ֆունկցիա

Դեղի հնարավորիս բարձր՝ 600 մգ/կգ օրական դեղաչափի ընդունման դեպքում չի գրանցվել բացասական ազդեցություն էգ և արու առնետների վերարտադրողական ֆունկցիայի վրա: Հիմք ընդունելով մարմինների մակերեսների համեմատությունը՝ նշված դեղաչափը մոտավորապես 3 անգամ գերազանցում է մարդու համար նախատեսված առավելագույն օրական դեղաչափը:

Կիրառման եղանակը և դեղաչափերը

Դեղաչափ

Երիկամային նորմալ ֆունկցիա (կծիկային ֆիլտրացիայի արագությունը՝ ≥ 90 մլ/րոպե) ունեցող չափահասներ

Մոնոթերապիայի ձևով կամ ներքին ընդունման հակաշաքարախտային այլ դեղերի հետ համակցված բուժում

Դեղի սկզբնական դեղաչափը 500 մգ է, որն ընդունվում է օրական 2-3 անգամ՝ ուտելու ընթացքում կամ ուտելուց հետո:

Դեղի ընդունումից 10-15 օր հետո անհրաժեշտ է ճշգրտել դեղաչափը՝ հիմք ընդունելով արյան մեջ գլյուկոզայի մակարդակի չափումները: Դեղաչափի աստիճանական բարձրացումը կարող է բարելավել դեղի նկատմամբ ստամոքս-աղիքային ուղու տանելիությունը:

Դեղի թույլատրելի առավելագույն օրական դեղաչափը 3 գ է, որը բաժանվում է 3 ընդունումների:

Եթե հակաշաքարախտային որևէ դեղի ընդունումը նախատեսվում է փոխարինել մետֆորմինով, ապա պետք է ընդհատել այդ դեղի ընդունումը և նշանակել մետֆորմին՝ վերոնշյալ դեղաչափերով:

Ինսուլինի հետ համակցված բուժում

Արյան մեջ գլյուկոզայի մակարդակի վերահսկման ավելի լավ արդյունքներ կարելի է ստանալ մետֆորմինը ինսուլինի հետ համակցելու միջոցով:

Մետֆորմինի հիդրոքլորիդի սկզբնական դեղաչափը 500 մգ է, որն ընդունվում է օրական 2-3 անգամ, մինչդեռ ինսուլինի դեղաչափն անհրաժեշտ է ճշգրտել՝ հիմք ընդունելով արյան մեջ գլյուկոզայի մակարդակի չափումները:

Տարեցներ․ Տարեց պացիենտների մոտ դեղաչափը պետք է ճշգրտել՝ հիմք ընդունելով երիկամային ֆունկցիայի առկա վիճակը և հաշվի առնելով դրա հնարավոր նվազումը: Տարիքային այս խմբի պացիենտների մոտ անհրաժեշտ է իրականացնել երիկամների ֆունկցիայի կանոնավոր հսկողություն։

Երիկամային անբավարարություն ունեցող պացիենտներ․ Այս խմբի պացիենտների մոտ մետֆորմին պարունակող դեղերով բուժումը սկսելուց առաջ և դրանից հետո՝ առնվազն տարին մեկ անգամ, պետք է որոշել կծիկային ֆիլտրացիայի արագությունը:

Երիկամային անբավարարության հետագա զարգացման բարձր ռիսկ ունեցող պացիենտների և տարեցների մոտ երիկամների ֆունկցիան պետք է գնահատել ավելի հաճախ, օրինակ՝ յուրաքանչյուր 3-6 ամիսը մեկ անգամ:

Երեխաներ

• Մոնոթերապիայի ձևով և ինսուլինի հետ համակցված բուժում
• Դեղը ցուցված է 10 տարեկան ու ավելի մեծ երեխաներին և դեռահասներին:

Դեղի սկզբնական դեղաչափը 500 մգ է, որն ընդունվում է օրական 1 անգամ՝ ուտելու ընթացքում կամ ուտելուց հետո:

Դեղի ընդունումից 10-15 օր հետո դեղաչափն անհրաժեշտ է ճշգրտել՝ հիմք ընդունելով արյան մեջ գլյուկոզայի մակարդակի չափումները: Դեղաչափի աստիճանական բարձրացումը կարող է բարելավել դեղի նկատմամբ ստամոքս-աղիքային ուղու տանելիությունը: Դեղի առավելագույն թույլատրելի օրական դեղաչափը 2 գ է, որը բաժանվում է 2-3 ընդունումների:

Կողմնակի ազդեցույթուններ 

Դեղի կիրառման սկզբում ամենահաճախ հանդիպող կողմնակի ազդեցություններն են՝ սրտխառնոցը, փսխումը, փորլուծությունը, որովայնային ցավերը և ախորժակի բացակայությունը, որոնք մեծամասամբ ինքնաբերաբար անհետանում են: Այս ազդեցությունները կանխելու նպատակով խորհուրդ է տրվում մետֆորմինն ընդունել օրական 2-3 անգամ և դեղաչափը բարձրացնել աստիճանաբար:

Գերդեղաչափում 

Դեղիի՝ մինչև 85 գ դեղաչափի ընդունման դեպքում հիպոգլիկեմիա (թերշաքարարյունություն) չի զարգանում, սակայն որոշակի հանգամանքներում կարող է զարգանալ լակտոացիդոզ: Մետֆորմինի բարձր դեղաչափերով գերդեղաչափումը կամ ռիսկի ուղեկցող այլ գործոնները կարող են առաջացնել լակտոացիդոզ, որի դեպքում պահանջվում են անհետաձգելի բուժօգնություն և բուժում հիվանդանոցային պայմաններում: Օրգանիզմից լակտատի և մետֆորմինի հեռացման ամենաարդյունավետ մեթոդը հեմոդիալիզն է:

Դեղային փոխազդեցություն 

Մետֆորմին դեղի հետ խորհուրդ չի տրվում միաժամանակ կիրառել՝

• Ալկոհոլ․ Ալկոհոլային թունավորման դեպքում լակտոացիդոզի առաջացման ռիսկը բարձր է՝ հատկապես քաղցի, թերսնման կամ լյարդային անբավարարության դեպքում։
• Յոդ պարունակող կոնտրաստային նյութեր․ Նշված նյութերի կիրառմամբ իրականացվող հետազոտություններից առաջ և դրանց ընթացքում պետք է դադարեցնել մետֆորմինով բուժումը և այն վերսկսել հետազոտությունից առնվազն 48 ժամ անց՝ երիկամային ֆունկցիայի վերագնահատումից և դրա կայուն վիճակն ապահովելուց հետո։

Նախազգուշացումներ այլ դեղերի հետ միաժամանակյա ընդունման դեպքում

Որոշ դեղեր, օրինակ՝ ոչ ստերոիդային հակաբորբոքային դեղերը, այդ թվում՝ ցիկլոօքսիգենազա-2 ֆերմենտի ընտրողական պաշարիչները, անգիոտենզին փոխակերպող ֆերմենտի արգելակիչները, անգիոտենզին II ընկալիչների անտագոնիստները և միզամուղները (հատկապես՝ կանթային միզամուղները), կարող են բացասաբար ազդել երիկամային ֆունկցիայի վրա, ինչի արդյունքում հնարավոր է լակտոացիդոզի զարգացման ռիսկի մեծացում: Մետֆորմինի և նշված դեղերի համակցված բուժումը սկսելուց առաջ անհրաժեշտ է իրականացնել երիկամային ֆունկցիայի մանրակրկիտ գնահատում։

Հիպերգլիկեմիկ/գերշաքարարյունային ակտիվությամբ օժտված դեղեր (համակարգային և տեղային ազդեցությամբ գլյուկոկորտիկոիդներ և սիմպատոմիմետիկներ)․ Նշված դեղերի և մետֆորմինի միաժամանակյա կիրառման դեպքում, հատկապես բուժման սկզբում, հնարավոր է կարիք լինի ավելի հաճախակի չափել գլյուկոզայի մակարդակն արյան մեջ: Անհրաժեշտության դեպքում, վերոնշյալ դեղերով բուժման ընթացքում կամ այդ դեղերի ընդունումը դադարեցնելիս, պետք է ճշգրտել մետֆորմինի դեղաչափը:

Օրգանական կատիոնների փոխադրիչներ․ Մետֆորմինը օրգանական կատիոնների փոխադրիչ-1-ի (ՕԿՓ-1) և փոխադրիչ-2-ի (ՕԿՓ-2)
սուբստրատ է:

Մետֆորմինի և օրգանական կատիոնների փոխադրիչների միաժամանակյա կիրառում

• Մետֆորմինի և ՕԿՓ-1-ի արգելակիչների (օրինակ՝ վերապամիլ) միաժամանակյա կիրառման դեպքում մետֆորմինի արդյունավետությունը կարող է նվազել։
• Մետֆորմինի և ՕԿՓ-1-ի խթանիչների (օրինակ՝ ռիֆամպիցին) միաժամանակյա կիրառման դեպքում հնարավոր է մետֆորմինի՝ ստամոքս-աղիքային ուղուց աբսորբցիայի ուժեղացում և դեղի արդյունավետության բարձրացում։
• Մետֆորմինի և ՕԿՓ-2-ի արգելակիչների (օրինակ՝ ցիմետիդին, դոլուտեգրավիր, ռանոլազին, տրիմեթոպրիմ, վանդետանիբ, իզավուկոնազոլ) միաժամանակյա կիրառման դեպքում հնարավոր է մետֆորմինի՝ երիկամների միջոցով արտազատման նվազեցում, ինչը կարող է բարձրացնել մետֆորմինի կոնցենտրացիան արյան մեջ։
• Մետֆորմինի և ՕԿՓ-1-ի և ՕԿՓ-2-ի արգելակիչների (օրինակ՝ կրիզոտինիբ, օլապարիբ) միաժամանակյա կիրառումը կարող է ազդել մետֆորմինի արդյունավետության և երիկամների միջոցով դեղի արտազատման վրա:

Վերոնշյալ դեղերը պետք է զգուշորեն համակցել մետֆորմինի հետ, հատկապես երիկամային անբավարարություն ունեցող պացիենտների մոտ, քանի որ նման դեպքերում հնարավոր է արյան մեջ մետֆորմինի կոնցենտրացիայի բարձրացում:

Մետֆորմինի և ՕԿՓ արգելակիչների/խթանիչների միաժամանակյա ընդունման դեպքում, հաշվի առնելով նշված դեղերի ազդեցությունը մետֆորմինի արդյունավետության վրա, հնարավոր է դեղի դեղաչափի ճշգրտման կարիք առաջանա:

Հատուկ հրահանգներ

Լակտոացիդոզը շատ հազվադեպ հանդիպող, սակայն մետաբոլիկ լուրջ բարդություն է, որն առավել հաճախ զարգանում է երիկամային ֆունկցիայի կտրուկ վատթարացման, շնչառական և սրտանոթային հիվանդությունների կամ սեպսիսի դեպքում: Երիկամային ֆունկցիայի կտրուկ վատթարացման դեպքում տեղի է ունենում մետֆորմինի կուտակում, ինչը բարձրացնում է լակտոացիդոզի զարգացման ռիսկը:

Օրգանիզմի ջրազրկման դեպքում (առաջանում է ծանր աստիճանի փորլուծության կամ փսխման, տենդի կամ ոչ բավարար քանակությամբ հեղուկի ընդունման արդյունքում) դեղի ընդունումը պետք է ժամանակավորապես դադարեցնել և դիմել բժշկի:

Մետֆորմին ընդունող պացիենտներին անհրաժեշտ է զգուշորեն նշանակել երիկամային ֆունկցիայի սուր խանգարում առաջացնող դեղեր (օրինակ` հակագերճնշումային դեղեր, միզամուղներ և ոչ ստերոիդային հակաբորբոքային դեղեր): Լակտոացիդոզի զարգացմանը
նպաստող մյուս գործոններն են` ալկոհոլի չարաշահումը, լյարդային անբավարարությունը, շաքարային դիաբետի ոչ պատշաճ վերահսկումը, կետոզը, երկարատև քաղցը, թթվածնային քաղցով ուղեկցվող որևէ այլ վիճակ, ինչպես նաև՝ լակտոացիդոզ առաջացնելու հատկությամբ այլ դեղերի հետ միաժամանակյա կիրառումը։

Պացիենտները և/կամ նրանց խնամողները պետք է տեղեկացված լինեն լակտոացիդոզի զարգացման ռիսկի մասին: Լակտոացիդոզը բնորոշվում է ացիդոտիկ շնչառության (հևոց) զարգացմամբ, որովայնային ցավով, մկանային ջղաձգումներով, ասթենիայով և մարմնի
ջերմաստիճանի իջեցմամբ, որոնց հաջորդում է կոմայի զարգացումը: Կասկածելի ախտանիշների ի հայտ գալու դեպքում անհրաժեշտ է դադարեցնել մետֆորմինի ընդունումը և անհապաղ դիմել բուժօգնության: Լաբորատոր ախտորոշիչ տվյալներն են՝ արյան ցածր pH (<7.35), պլազմայում լակտատի բարձր մակարդակ (>5 մմոլ/լ), անիոնային տարբերության և լակտատ/պիրուվատ հարաբերակցության մեծացում:

Երիկամային ֆունկցիա․ Մինչև բուժումը սկսելը և այնուհետև բուժման ընթացքում պետք է կանոնավոր գնահատել կծիկային ֆիլտրացիայի արագությունը: Դեղի ընդունումը հակացուցված է կծիկային ֆիլտրացիայի արագության <30 մլ/րոպե ցուցանիշ ունեցող պացիենտներին: Դեղի ընդունումը պետք է ժամանակավորապես դադարեցնել երիկամային ֆունկցիան փոփոխող պայմանների առկայության դեպքում։

Սիրտ-անոթային համակարգ․ Թթվածնային քաղցի և երիկամային անբավարարության առաջացման ռիսկը ավելի բարձր է սրտային անբավարարություն ունեցող պացիենտների մոտ: Քրոնիկական կայուն սրտային անբավարարություն ունեցող պացիենտների կողմից մետֆորմինի կիրառման դեպքում անհրաժեշտ է իրականացնել սիրտ-անոթային համակարգի և երիկամային ֆունկցիայի կանոնավոր հսկում: Դեղը հակացուցված է սրտային սուր և անկայուն անբավարարությամբ պացիենտներին։

Վիրաբուժական միջամտություն․ Ընդհանուր, ողնուղեղային կամ էպիդուրալ անզգայացմամբ իրականացվող վիրահատական միջամտությունների ընթացքում անհրաժեշտ է դադարեցնել մետֆորմինի ընդունումը: Մետֆորմինով բուժումը կարելի է վերսկսել ոչ ավելի շուտ, քան վիրահատությունից 48 ժամ անց կամ սննդի առաջին ներքին ընդունումը՝ երիկամային ֆունկցիայի վերագնահատումից և դրա կայուն վիճակն ապահովելուց հետո:

Երեխաներ․ Երեխաներին պետք է նշանակել միայն 2-րդ տիպի շաքարային դիաբետի ախտորոշումը հաստատելուց հետո:

Մեկ տարի տևողությամբ հսկվող կլինիկական փորձարկումների արդյունքում չի բացահայտվել մետֆորմինի որևէ ազդեցություն երեխաների աճի և սեռական հասունացման վրա, սակայն նշված ցուցանիշների համար ավելի երկարատև փորձարկումների տվյալներ դեռևս առկա չեն: Հետևաբար, խորհուրդ է տրվում մետֆորմին ընդունող երեխաների մոտ, հատկապես նախահասունացման շրջանում, ուշադիր հետևել նշված ցուցանիշների վրա մետֆորմինի հնարավոր ազդեցությանը:

10-12 տարեկան երեխաներ․ Երեխաների և դեռահասների շրջանում իրականացված հսկվող կլինիկական փորձարկումներում ընդգրկված են եղել 10-12 տարիքային խմբի միայն 15 պացիենտներ: Չնայած վերջիններիս և ավելի մեծ երեխաների ու դեռահասների մոտ մետֆորմինի արդյունավետության ու անվտանգության ցուցանիշները չեն տարբերվել, այնուամենայնիվ, 10-12 տարեկան երեխաներին
մետֆորմին դեղն անհրաժեշտ է նշանակել հատուկ զգուշությամբ:

Բոլոր պացիենտները պետք է շարունակեն հետևել օրվա ընթացքում ածխաջրերի կանոնավոր ընդունմամբ սննդակարգին: Ավելորդ քաշ ունեցող պացիենտները պետք է շարունակեն հետևել էներգիայի աղբյուր հանդիսացող սննդամթերքի սահմանափակմամբ սննդակարգին:

Անհրաժեշտ է կանոնավոր կերպով իրականացնել շաքարային դիաբետի մշտադիտարկման լաբորատոր թեստերը:

Կարող է արյան շիճուկում նվազեցնել վիտամին B12-ի մակարդակը: Վիտամին B12- ի ցածր մակարդակի ռիսկը մեծանում է մետֆորմինի դոզայի մեծացմանը, բուժման տևողության երկարացմանը զուգահեռ և/կամ վիտամին B12-ի պակաս առաջացնող հայտնի ռիսկի գործոններով հիվանդների մոտ: Վիտամին B12-ի անբավարարության կասկածի դեպքում (օրինակ՝ անեմիա կամ նեյրոպաթիա) պետք է վերահսկել վիտամին B12-ի մակարդակը արյան շիճուկում: Վիտամին B12-ի պարբերական մոնիտորինգը կարող է անհրաժեշտ լինել վիտամին B12-ի պակասի ռիսկի գործոններ ունեցող հիվանդների մոտ: Մետֆորմինային թերապիան պետք է շարունակվի այնքան ժամանակ, քանի դեռ այն լավ է անդրադառնում հիվանդի վրա և հակացուցված չէ, իսկ վիտամին B12-ի անբավարարության կարգավորման համար համապատասխան բուժումը կատարվում է ներկայիս կլինիկական ուղեցույցներին համապատասխան:

Մոնոթերապիայի դեպքում չի առաջացնում հիպոգլիկեմիա (թերշաքարարյունություն), սակայն ինսուլինի կամ ներքին ընդունման հակաշաքարախտային այլ դեղերի հետ (սուլֆոնիլմիզանյութի ածանցյալներ կամ մեգլիտինիդներ) այն պետք է համակցել զգուշությամբ:

Ազդեցությունը փոխադրամիջոցներ վարելու և սարքավորումների հետ աշխատելու կարողությունների վրա 

Դեղը մոնոթերապիայի դեպքում հիպոգլիկեմիա (թերշաքարարյունություն) չի առաջացնում, հետևաբար, այն չի ազդում մեքենա վարելու և մեխանիզմներ կառավարելու կարողության վրա: Այնուամենայնիվ, մետֆորմինի և հակաշաքարախտային այլ դեղերի (սուլֆոնիլմիզանյութի ածանցյալներ, ինսուլին, ռեպագլինիդ, մեգլիտինիդներ) զուգակված ընդունման դեպքում պացիենտներին պետք է նախազգուշացնել հիպոգլիկեմիայի զարգացման ռիսկի մասին:

Թողարկման ձև

500 մգ դեղահատեր

30 դեղահատ պարունակող 3 բլիստերները (յուրաքանչյուրում՝ 10 դեղահատ) տեղադրված են ստվարաթղթե տուփի մեջ ներդիր-թերթիկի հետ միասին:

1000 մգ դեղահատեր

30 դեղահատ պարունակող 2 բլիստերները (յուրաքանչյուրում՝ 15 դեղահատ) տեղադրված են ստվարաթղթե տուփի մեջ ներդիր-թերթիկի հետ միասին:

Պահման պայմաններ

500 մգ դեղահատեր

Պահել երեխաների համար անհասանելի, խոնավությունից և լույսից պաշտպանված տեղում, մինչև 25°C ջերմաստիճանի պայմաններում: 

1000 մգ դեղահատեր

Պահել երեխաների համար անհասանելի, խոնավությունից և լույսից պաշտպանված տեղում, մինչև 25°C ջերմաստիճանի պայմաններում: 

Պիտանիության ժամկետ

3 տարի։ Դեղը չի կարելի կիրառել պիտանիության ժամկետը լրանալուց հետո:

Դեղատնից բացթողման կարգ 

Բաց է թողնվում դեղատոմսով: