Դեղի օգտագործման հրահանգ

Արտադրող

«ԳՄ Ֆարմասյուտիքալս ՍՊԸ», Վրաստան։

Դեղաձև

Գրանուլներ ներքին ընդունման լուծույթի։

Նկարագրություն

Նուրբ հատիկավոր, գունատ դեղին փոշի՝ կիտրոնի համով:

Բաղադրություն

Զումմ 25-ի մեկ փաթեթը պարունակում է․

Ակտիվ նյութեր՝ դեքսկետոպրոֆենի տրոմետամոլ — 36,9 մգ (25 մգ դեքսկետոպրոֆենին համարժեք) 

Օժանդակ նյութեր՝ ամոնիումի գլիկիրիզատ, նեոհեսպերիդին դիհիդրոքալկոն, կիտրոնի համ, սախարոզա, դեղին ներկ

Դեղաբանական խումբ

Ոչ ստերոիդային հակաբորբոքային դեղեր, պրոպիոնաթթվի ածանցյալներ՝ արտահայտված ցավազրկող ազդեցությամբ:

Դեղաբանական ազդեցությունը

Դեքսկետոպրոֆենի տրոմետամոլը (S)-(+)-2-(3-բենզոիլֆենիլ) պրոպիոնաթթվի տրոմետամինային աղն է: Այն ցավազրկող, հակաբորբոքային, ջերմիջեցնող դեղ է, պատկանում է ոչ ստերոիդային հակաբորբոքային դեղերի խմբին:

Ազդեցության մեխանիզմ։ Ոչ ստերոիդային հակաբորբոքային դեղերի ազդեցության մեխանիզմը պայմանավորված է ցիկլոօքսիգենազային ուղու արգելակման միջոցով պրոստագլանդինների սինթեզի նվազեցմամբ: Մասնավորապես, արգելակում է արախիդոնաթթվի վերափոխումը ցիկլիկ էնդոպերօքսիդների, PGG2-ի և PGH2-ի, որոնք արտադրում են PGE1, PGE2, PGF2α և PGD2 պրոստագլանդիններ, ինչպես նաև՝ պրոստացիկլին և PGI 2 (ТхА2 и ТхВ2) թրոմբոքսաններ: Բացի այդ, պրոստագլանդինների սինթեզի արգելակումը կարող է ազդել բորբոքային այլ մեդիատորների, օրինակ՝ կինինների, վրա՝ առաջացնելով ուղղակի գործողությանը լրացնող անուղղակի ազդեցություն:

Դեղադինամիկական ազդեցություն։ Դեքսկետոպրոֆենի արգելակիչ ազդեցությունը ցիկլօքսիգենազա-1-ի և ցիկլօքսիօքսիդազա-2-ի ակտիվության վրա դրսևորվել է լաբորատոր կենդանիների և մարդկանց մոտ: 

Դեղակինետիկա

Աբսորբցիա։ Ներքին ընդունումից հետո արյան պլազմայում դեքսկետոպրոֆենի տրոմետամոլի առավելագույն կոնցենտրացիան (Cmax) հասունանում է միջինում մոտ 30 րոպե անց (15-60 րոպե): Դեքսկետոպրոֆենի տրոմետամոլը սննդի հետ ընդունելու դեպքում կորի ստորին միջակայքի (AUC) ցուցանիշը չի փոխվում, սակայն Cmax ցուցանիշը իջնում է, ինչպես նաև նվազում է ներծծման արագությունը (tmax մեծանում է): 

Բաշխում։ Դեքսկետոպրոֆենի տրոմետամոլի բաշխման ժամանակը և արտազատման կիսափուլի ժամանակահատվածը համապատասխանաբար 0,35 և 1,65 ժամ է: 

Արյան պլազմայի սպիտակուցների հետ բարձր աստիճանի կապակցման արդյունքում (99 %) դեկսկետոպրոֆենի տրոմետամոլի բաշխման միջին ծավալը 0,25 լ/կգ-ից պակաս է: 

Բազմակի դեղաչափերի դեղակինետիկան ուսումնասիրելիս բացահայտվել է, որ դեքսկետոպրոֆենի տոմետրամոլի վերջին ընդունումից հետո կենսամատչելիության կորի ստորին միջակայքի ցուցանիշը եղել է ոչ ավելի բարձր, քան դրա միանվագ օգտագործման դեպքում, ինչն ապացուցում է դեղի կուտակման բացակայությունը:

Կենսափոխակերպում և արտազատում։ Կիրառումից հետո դեքսկետոպրոֆենի տրոմետամոլը մեզում հայտնաբերվում է միայն S-(+) էնանտիոմերը, ինչն ապացուցում է մարդու օրգանիզմում դրա՝ R-(+) էնանտիոմերով փոփոխության բացակայությունը: 

Դեքսկետոպրոֆենի տրոմետամոլի արտազատումը հիմնականում տեղի է ունենում գլյուկուրոնացման արդյունքում, որին հաջորդում է երիկամների միջոցով արտազատումը:

Կիրառման ցուցումներ 

Զումմ-25 (Zumm-25) դեղը կիրառվում է մեղմ և միջին աստիճանի ծանրության ցավերի ախտանիշային բուժման համար, օրինակ՝ կմախքամկանային ցավեր, ցավոտ դաշտան (ալգոմենորեա), ատամի ցավ:

Հակացուցումներ 

Զումմ-25 դեղը չի կարելի ընդունել հետևյալ դեպքերում.  

• դեքսկետոպրոֆենի, ոչ ստերոիդային հակաբորբոքային այլ դեղերի կամ այս դեղի օժանդակ նյութերի նկատմամբ գերզգայնություն
• կիրառում այն պացիենտների շրջանում, որոնց մոտ նմանատիպ ազդեցության մեխանիզմով ազդող դեղերը, օրինակ՝ ացետիլսալիցիլաթթուն կամ ոչ ստերոիդային հակաբորբոքային այլ դեղերը, առաջացնում են բրոնխային ասթմայի նոպաներ, բրոնխոսպազմ, սուր ռինիտ կամ հանգեցնում են քթի պոլիպների, եղնջացանի կամ անոթանյարդային այտուցի զարգացմանը
• նախկինում կետոպրոֆենով կամ ֆիբրատներով բուժման ընթացքում ֆոտոալերգիկ կամ ֆոտոտոքսիկ ռեակցիաների զարգացում
• անամնեզում ոչ ստերոիդային հակաբորբոքային դեղերի օգտագործմամբ պայմանավորված ստամոքս-աղիքային ուղու արյունահոսություն կամ թափածակում
• ստամոքս-աղիքային ուղու պեպտիկ խոցի/արյունահոսության ակտիվ փուլ կամ ստամոքս-աղիքային ուղու պեպտիկ խոցի/արյունահոսության առկայության, կամ կրկնվող ընթացքի (խոցի կամ արյունահոսության առնվազն երկու հաստատված փաստ) կասկած անամնեզում
• քրոնիկական դիսպեպսիա անամնեզում
• մարսողական համակարգի արյունահոսություն, ակտիվ փուլում գտնվող այլ արյունահոսություններ կամ արյունահոսության բարձր հակվածություն
• Կրոնի հիվանդություն կամ ոչ սպեցիֆիկ խոցային կոլիտ
• ծանր սրտային անբավարարություն
• երիկամների ֆունկցիայի միջին կամ ծանր աստիճանի խանգարում (կրեատինինի մաքրումը ≤59 մլ/րոպե)
• լյարդի ֆունկցիայի ծանր խանգարում (10–15 միավոր՝ ըստ Չայլդ-Պյուի սանդղակի)
• հեմոռագիկ դիաթեզ կամ արյան մակարդման այլ խանգարումներ
• արտահայտված ջրազրկում (փսխման, փորլուծության կամ հեղուկի անբավարար ընդունման արդյունքում)
• հղիության երրորդ եռամսյակ կամ կրծքով կերակրման շրջան
• մինչև 18 տարեկան պացիենտներ

Կիրառման եղանակը և դեղաչափերը

Դեղաչափ 

Չափահասներ։ Կախված ցավի տեսակից և արտահայտվածության աստիճանից՝ թույլատրելի դեղաչափը 12,5 մգ է, որն ընդունվում է յուրաքանչյուր 4-6 ժամ անց կամ 25 մգ՝ յուրաքանչյուր 8 ժամ անց: 

Օրական դեղաչափը չպետք է գերազանցի 75 մգ-ը: 

Կողմնակի ազդեցությունները կարելի է նվազեցնել՝ ընդունելով դեղը նվազագույն արդյունավետ դեղաչափով ախտանիշները վերացնելու համար անհրաժեշտ ամենակարճ ժամանակահատվածում։

Զումմ-25 դեղը նախատեսված չէ երկարատև բուժման համար: Բուժումը տևում է մինչև ախտանիշների անհետացումը: 

Տարեցներ։ Խորհուրդ է տրվում տարեց պացիենտների բուժումը սկսել ցածր դեղաչափերով: Օրական դեղաչափը 50 մգ է: Լավ տանելիության դեպքում կարող են կիրառվել ընդհանուր պոպուլյացիայի համար թույլատրելի դեղաչափերը: 

Երեխաներ։ Դեղի կիրառումը երեխաների և անչափահասների շրջանում ուսումնասիրված չէ, այդ պատճառով այն խորհուրդ չի տրվում նշանակել այս տարիքային խմբի պացիենտներին: 

Կիրառման եղանակ

Փաթեթի ամբողջ պարունակությունը լուծել մի բաժակ ջրի մեջ, լավ խառնել՝ ավելի լավ լուծելու համար։

Այս լուծույթը պետք է ընդունել պատրաստելուց անմիջապես հետո։

Հղիություն և կրծքով կերակրում 

Զումմ-25 դեղը հակացուցված է հղիության երրորդ եռամսյակում և կրծքով կերակրման շրջանում։ 

Զումմ-25 դեղի նշանակումը կրծքով կերակրման շրջանում հակացուցված է։

Կողմնակի ազդեցույթուններ 

Ինչպես բոլոր դեղամիջոցները Զումմ 25-ը նույնպես ունի կողմնակաի ազդեցություններ, չնայած ոչ բոլորի մոտ են դրան առաջանում։

Հնարավոր կողմնակի ազդեցությունները թվարկված են ստորև՝ կախված դրանց դրսևորման հաճախականությունից․ հաճախ (≥1/100, <1/10), ոչ հաճախ (≥1/1000, <1/100), հազվադեպ (≥1/10000, <1/1000), շատ հազվադեպ (<1/10000)։

Հաճախ — սրտխառնոց և/կամ փսխում, ստամոքսի ցավ, փորլուծություն, մարսողական խնդիրներ (դիսպեպսիա)

Ոչ հաճախ — գլխապտույտ, քնկոտություն, քնի խանգարումներ, նյարդայնություն, գլխացավ, սրտխփոց, կարմրություն, ստամոքսի խանգարումներ, փորկապություն, բերանի չորացում, գազեր, մաշկի ցան, ցավ, ջերմություն և դող, ընդհանուր ինքնազգացողության վատթարացում (թուլություն)

Հազվադեպ — պեպտիկ խոց, ծակած խոց կամ արյունահոսություն, որը կարող է դրսևորվել որպես արյունոտ փսխում կամ սև կղանք, ուշագնացություն, արյան բարձր ճնշում, շնչառության նվազում, հեղուկի պահպանում և ծայրամասային այտուց (օրինակ՝ կոճերի այտուց), անորեքսիա, քոր առաջացնող ցան, պզուկներ, ավելորդ քրտնարտադրություն, մեջքի ցավ, հաճախամիզություն, դաշտանային անկանոնություններ, երիկամների ֆունկցիայի խանգարում (երիկամային սուր անբավարարություն)

Շատ հազվադեպ — անաֆիլակտոիդ ռեակցիաներ (գերզգայունության ռեակցիա մինչև ցնցում), մաշկի, բերանի լորձաթաղանթների, աչքերի և սեռական օրգանների չբուժող վերքեր (Սթիվենս-Ջոնսոն և Լայելի համախտանիշ), դեմքի կամ շուրթերի և կոկորդի այտուց (անգիոնևրոտիկ այտուց), դժվար շնչառություն՝ շնչառական ուղիների կծկման պատճառով (բրոնխոսպազմ), շնչահեղձություն, սրտի բաբախյուն, ցածր արյան ճնշում, ենթաստամոքսային գեղձի բորբոքում, լյարդի բջիջների վնասում (հեպատիտ), մշուշոտ տեսողություն, ականջներում զնգոց, մաշկի զգայունության բարձրացում, լույսի նկատմամբ զգայունություն, քոր, երիկամների խանգարումներ արյան սպիտակ բջիջների քանակի նվազում, նեյտրոպենիա, արյան մեջ թրոմբոցիտների քանակի նվազում (թրոմբոցիտոպենիա)

Գերդեղաչափում 

Գերդեղաչափման ախտանիշներ հայտի չեն: Նմանատիպ դեղերն առաջացնում են ստամոքս-աղիքային ուղու (փսխում, անոռեքսիա, ցավեր որովայնում) և
նյարդային համակարգի (քնկոտություն, գլխապտույտ, ապակողմնորոշում, գլխացավեր) խանգարումներ:

Դեղի պատահական ընդունման կամ գերդեղաչափման դեպքում պետք է անհապաղ սկսել պացիենտի կլինիկական վիճակին համապատասխան ախտանիշային բուժում: Դեքսկետոպրոֆենի տրոմետամոլը օրգանիզմից հեռանում է դիալիզի միջոցով:

Դեղային փոխազդեցություն 

Ստորև նկարագրված են ոչ ստերոիդային հակաբորբոքային բոլոր դեղերին բնորոշ փոխազդեցության ընդհանուր տեսակները:

Խորհուրդ չի տրվում Զումմ-25 դեղը զուգակցել հետևյալ դեղերի հետ․

• Ոչ ստերոիդային հակաբորբոքային այլ դեղեր (այդ թվում՝ ցիկլոօքսիգենազա-2 ֆերմենտի ընտրողական արգելակիչներ), այդ թվում բարձր դեղաչափերով սալիցիլատներ (≥ 3 գ/օր): Ոչ ստերոիդային հակաբորբոքային մի քանի դեղերի միաժամանակյա կիրառման դեպքում միմյանց ազդեցությունը փոխադարձ ուժեղացնելու արդյունքում բարձրացնում է խոցի և ստամոքս-աղիքային արյունահոսության զարգացման ռիսկը: 
• Հակամակարդիչներ. ոչ ստերոիդային հակաբորբոքային դեղերն ուժեղացնում են հակամակարդիչների, օրինակ՝ վարֆարինի, ազդեցությունը, (տես 4.4 բաժինը)՝ դեքսկետոպրոֆենի պլազմայի սպիտակուցների հետ բարձր աստիճանով կապակցվելու, ինչպես նաև թրոմբոցիտների ֆունկցիայի ընկճման և ստամոքսի ու տասներկումատնյա աղու լորձաթաղանթի վնասման արդյունքում:

Եթե համատեղ օգտագործումն անհրաժեշտ է, ապա դա պետք է իրականացնել բժշկի մանրակրկիտ հսկողության և լաբորատոր ցուցանիշների հսկման պայմաններում:

• Հեպարիններ. մեծանում է արյունահոսության ռիսկը (թրոմբոցիտների ֆունկցիայի արգելակման և ստամոքս-աղիքային ուղու լորձաթաղանթի վնասման արդյունքում): Եթե համատեղ օգտագործումն անհրաժեշտ է, ապա դա պետք է իրականացնել բժշկի մանրակրկիտ հսկողության և լաբորատորային ցուցանիշների հսկման պայմաններում: 
• Կորտիկոստերոիդներ. մեծանում է խոցի և ստամոքս-աղիքային արյունահոսության առաջացման ռիսկը։
• Լիթիում (նկարագրված է ոչ ստերոիդային հակաբորբոքային որոշ դեղերի համար)՝ ոչ ստերոիդային հակաբորբոքային դեղերը բարձրացնում են արյան մեջ լիթիումի մակարդակը, ինչը կարող է հանգեցնել թունավորման (երիկամներով լիթիումի արտազատման նվազման արդյունքում): Այդ պատճառով դեքսկետոպրոֆենի կիրառման սկզբում՝ դեղաչափի ճշգրտման և դեղի դադարեցման դեպքում, անհրաժեշտ է հսկել լիթիումի կոնցենտրացիան: 
• Մեթոտրեքսատ, բարձր դեղաչափերով (շաբաթական ոչ պակաս, քան 15 մգ)՝ հակաբորբոքային դեղերի կիրառման պայմաններում մեթոտրեքսատի երիկամային արտազատման նվազման հետևանքով արյան համակարգի վրա դրա վնասակար ազդեցությունը ուժեղանում է: 
• Հիդանտոիներ և սուլֆոնամիդներ՝ հնարավոր է այս նյութերի թունավոր ազդեցության ուժեղացում:

Հետևյալ համակցումները խորհուրդ է տրվում կիրառել զգուշությամբ.

• Միզամուղներ, անգիոտենզին փոխակերպող ֆերմենտի արգելակիչներ, ամինոգլիկոզիդային հակաբիոտիկներ- և անգիոտենզին II ընկալիչների անտագոնիստներ: Դեքսկետոպրոֆենը կարող է թուլացնել միզամուղների և այլ հակագերճնշումային դեղերի ազդեցությունը: Երիկամների ֆունկցիայի խանգարումներ ունեցող որոշ պացիենտների (օրինակ՝ ջրազրկված պացիենտներ կամ երիկամների ֆունկցիայի խանգարում ունեցող տարեցներ) շրջանում անգիոտենզին փոխակերպող ֆերմենտի արգելակիչների, անգիոտենզին II ընկալիչների անտագոնիստների կամ ամինոգլիկոզիդային հակաբիոտիկների հետ համատեղ ցիկլոօքսիգենազայի վրա ընկճող ազդեցություն ցուցաբերող դեղերի կիրառումը կարող է վատթարացնել վիճակը, որը, որպես կանոն, դարձելի է: Դեքսկետոպրոֆենը որևէ միզամուղի հետ համակցելիս անհրաժեշտ է համոզվել, որ պացիենտը ջրազրկված չէ, իսկ բուժման սկզբում անհրաժեշտ է ստուգել երիկամների ֆունկցիան։
• Մեթոտրեքսատ. ցածր դեղաչափերով (շաբաթական 15 մգ-ից պակաս). հակաբորբոքային դեղերի կիրառման պայմաններում՝ մեթոտրեքսատի երիկամային արտազատման նվազման հաշվին արյան համակարգի վրա դրա վնասակար ազդեցությունը ուժեղանում է: Համատեղ կիրառման առաջին շաբաթների ընթացքում անհրաժեշտ է յուրաքանչյուր շաբաթ կատարել արյան անալիզ: Նույնիսկ երիկամների ֆունկցիայի աննշան խախտման դեպքում, ինչպես նաև տարեց պացիենտների շրջանում, բուժումը պետք է իրականացնել բժշկի խիստ հսկողության պայմաններում: 
• Պենտօքսիֆիլին. բարձրանում է արյունահոսության ռիսկը: Անհրաժեշտ է ուժեղացնել հսկողությունը և հաճախ ստուգել արյունահոսության տևողության ցուցանիշը:
• Զիդովուդին. ռետիկուլոցիտների վրա ազդեցության արդյունքում առկա է էրիթրոցիտների վրա թունավոր ազդեցության ուժեղացման ռիսկ, ինչը ոչ ստերոիդային հակաբորբոքային դեղերի կիրառումից մեկ շաբաթ անց հանգեցնում է ծանր սակավարյունության: Ոչ ստերոիդային հակաբորբոքային դեղերի կիրառումը սկսելուց հետո՝ մեկ-երկու շաբաթվա ընթացքում, անհրաժեշտ է կատարել արյան ընդհանուր անալիզ և ստուգել ռետիկուլոցիտների պարունակությունը: 
• Սուլֆոնիլմիզանյութի ածանցյալներ. ոչ ստերոիդային հակաբորբոքային դեղերը կարող են ուժեղացնել սուլֆոնիլմիզանյութի հիպոգլիկեմիկ ազդեցությունը պլազմայի սպիտակուցների հետ միացություններում դրանց փոխարինման շնորհիվ:

Անհրաժեշտ է հաշվի առնել հետևյալ համակցությունները․ 

• Բետա պաշարիչներ. ոչ ստերոիդային հակաբորբոքային դեղերը կարող են թուլացնել դրանց հակագերճնշումային ազդեցությունը՝ պրոստագլանդինների սինթեզի ընկճման արդյունքում: 
• Ցիկլոսպորին և տակրոլիմուս. հնարավոր է երիկամաթունայնության ուժեղացում երիկամային պրոստագլանդինների վրա ոչ ստերոիդային հակաբորբոքային դեղերի ազդեցության պատճառով: Համակցված բուժման դեպքում պետք է վերահսկել երիկամների ֆունկցիան: 
• Թրոմբոլիտիկ դեղեր. մեծանում է արյունահոսության ռիսկը: 
• Հակաագրեգանտներ և սերոտոնինի հետզավթման ընտրողական արգելակիչներ. մեծանում է ստամոքս-աղիքային արյունահոսության ռիսկը։
• Պրոբենեցիդ. հնարավոր է պլազմայում դեքսկետոպրոֆենի կոնցենտրացիայի բարձրացում, ինչը, հավանաբար պայմանավորված է դեղի խողովակային սեկրեցիայի և գյուկուրոնաթթվի հետ կոնյուգացման ընկճմամբ ու պահանջվում է դեքսկետոպրոֆենի դեղաչափի կարգավորում: 
• Սրտային գլիկոզիդներ. ոչ ստերոիդային հակաբորբոքային դեղերը կարող են մեծացնել գլիկոզիդների կոնցենտրացիան պլազմայում: 
• Միֆեպրիստոն. հաշվի առնելով պրոստագլանդինսիթետազայի արգելակիչների ազդեցության ներքո միֆեպրիստոնի արդյունավետության նվազման տեսական հնարավորությունը՝ ոչ ստերոիդային հակաբորբոքային դեղերը պետք է նշանակել միայն միֆեպրիստոնով բուժման ավարտից 8-12 օր հետո: Սահմանափակ տվյալները թույլ են տալիս ենթադրել, որ միևնույն օրվա ընթացքում ոչ ստերոիդային հակաբորբոքային դեղերի և պրոստագլանդինի միաժամանակյա ընդունումը բացասաբար չի ազդում միֆեպրիստոնի կամ պրոստագլանդինի ազդեցությունների վրա՝ արգանդի վզիկի հասունացման կամ արգանդի կրճատման առումով, և չի նվազեցնում հղիության արհեստական ընդհատման համար կիրառվող դեղերի կլինիկական արդյունավետությունը:
• Քվինոլոնային շարքի հակաբիոտիկներ. կենդանիների վրա կատարված հետազոտությունները ցույց են տվել, որ բարձր դեղաչափերով քվինոլոնային ածանցյալները ոչ ստերոիդային հակաբորբոքային դեղերի հետ համակցելիս մեծանում է ցնցումների զարգացման ռիսկը: 
• Տենոֆովիր. ոչ ստերոիդային հակաբորբոքային դեղերի հետ միաժամանակյա կիրառումը կարող է արյան պլազմայում բարձրացնել միզանյութի ազոտի և կրեատինինի մակարդակը, կիրառման անհրաժեշտության դեպքում պետք է մանրակրկիտ վերահսկել երիկամների ֆունկցիան և կարգավորել դեղի ընդունումների միջև ընկած ժամանակահատվածը։
• Դեֆերասիրօքս. ոչ ստերոիդային հակաբորբոքային դեղերի հետ միաժամանակյա կիրառումը կարող է մեծացնել ստամոքս-աղիքային թունայնության ռիսկը: Անհրաժեշտ է մանրակրկիտ կլինիկական հսկողություն այս դեղերի հետ դեքսկետոպրոֆենի համակցման դեպքում: 
• Պեմետրեքսեդ. ոչ ստերոիդային հակաբորբոքային դեղերի հետ միաժամանակյա կիրառումը կարող է իջեցնել պեմետրեքսեդի էլիմինացիան, հետևաբար պետք է դրսևորել զգուշություն առավել բարձր դեղաչափերով ոչ ստերոիդային հակաբորբոքային դեղերի օգտագործման դեպքում: Թեթև և միջին աստիճանի ծանրության երիկամային անբավարարություն (կրեատինինի մաքրումը՝ 45-79 մլ/րոպե) ունեցող պացիենտներին խորհուրդ է տրվում պեմետրեքսեդի ընդունումից 2 օր առաջ և դրանից 2 օր հետո խուսափել կարճ արտազատման կիսափուլ ունեցող ոչ ստերոիդային հակաբորբոքային դեղերի օգտագործումից: 

Հատուկ հրահանգներ

Զումմ 25-ը խորհուրդ է տրվում օգտագործել ծայրահեղ զգուշությամբ.

• եթե դուք տառապում եք կամ տառապել եք ալերգիաներից
• եթե դուք տառապում եք կամ տառապել եք երիկամների, լյարդի, սրտի հիվանդություններից (զարկերակային հիպերտոնիա և/կամ սրտի անբավարարություն), մարմնում հեղուկի կուտակում.
• եթե դուք միզամուղներ եք ընդունում, դուք ջրազրկված եք և արյան ծավալի նվազում ունեք հեղուկի զգալի կորստի պատճառով (օրինակ՝ միզելու, փորլուծության կամ փսխման ավելացման պատճառով)
• եթե դուք ունեք սրտի հիվանդություն, ունեցել եք ինսուլտ կամ կարծում եք, որ պատկանում եք ռիսկի խմբին (օրինակ՝ արյան բարձր ճնշում, շաքարախտ, բարձր խոլեստերին և ծխելը): Նման դեպքերում դուք պետք է խորհրդակցեք ձեր բժշկի կամ դեղագործի հետ բուժման վերաբերյալ: Զումմ 25-ի նման դեղամիջոցները կարող են փոքր-ինչ մեծացնել սրտի կաթվածի (սրտամկանի ինֆարկտի) կամ ինսուլտի ռիսկը: Ցանկացած բարդությունների վտանգը մեծանում է դեղաչափի և թերապիայի տևողության ավելացման հետ: Մի գերազանցեք առաջարկվող դեղաչափերը և բուժման տևողությունը
• եթե դուք տարեց մարդ եք. Կողմնակի ազդեցությունների ռիսկը մեծանում է: Այս դեպքում դուք պետք է անհապաղ խորհրդակցեք բժշկի հետ
• եթե պտղաբերության խանգարումով տառապող կին եք (Զումմ 25-ի օգտագործման ֆոնին պտղաբերությունը կարող է նվազել, հետևաբար խորհուրդ չի տրվում այն ​​ընդունել հղիությունը պլանավորելիս և համապատասխան հետազոտություններ անցկացնելիս)
• եթե ունեք արյունաստեղծման և արյան բջիջների ձևավորման խանգարումներ
• եթե ունեք համակարգային կարմիր գայլախտ կամ շարակցական հյուսվածքի խառը հիվանդություն (իմունային համակարգի խանգարումներ, որոնք ուղեկցվում են շարակցական հյուսվածքի փոփոխություններով)
• եթե դուք ունեցել եք աղիների քրոնիկ բորբոքային հիվանդություն (խոցային կոլիտ, Կրոնի հիվանդություն)
• եթե դուք տառապում եք կամ տառապել եք ստամոքսի կամ աղիքների այլ հիվանդություններից
• եթե դուք ընդունում եք այլ դեղամիջոցներ, որոնք մեծացնում են պեպտիկ խոցի կամ արյունահոսության վտանգը, ինչպիսիք են բանավոր ստերոիդները, որոշ հակադեպրեսանտներ, թրոմբոցիտների ագրեգացումը կանխող դեղամիջոցներ (ասպիրին) կամ հակակոագուլանտներ (վարֆարին): Այս դեպքում, նախքան Զումմ 25-ը սկսելը, խոսեք ձեր բժշկի հետ, որը կարող է նշանակել ստամոքսը պաշտպանող լրացուցիչ դեղամիջոց (օրինակ՝ միզոպրոստոլ կամ դեղամիջոցներ, որոնք ճնշում են ստամոքսաթթվի արտադրությունը)

Ազդեցություն տրանսպորտային միջոցներ վարելու ունակության և կառավարման մեխանիզմների վրա

Քանի որ Զումմ 25 դեղամիջոցի օգտագործման ֆոնի վրա կարող են զարգանալ կողմնակի բարդություններ, ինչպիսիք են գլխապտույտը և քնկոտությունը, այն որոշակի ազդեցություն ունի տրանսպորտային միջոցներ վարելու և մեխանիզմները պահպանելու ունակության վրա: Եթե ​​դուք զգում եք գլխապտույտ կամ քնկոտություն, ձեռնպահ մնացեք մեքենա վարելուց և մեխանիզմներ գործելուց մինչև այս ախտանիշները չվերանան: Խորհրդակցեք ձեր բժշկի հետ:

Թողարկման ձև

Գրանուլներ ներքին ընդունման լուծույթի 25 մգ։ 10 փաաթեթիկ։

Պահման պայմաններ

Պահել 15-30°C ջերմաստիճանի պայմաններում։ Պահել երեխաների համար անհասանելի վայրում:

Պիտանիության ժամկետ

3 տարի։ Դեղը չի կարելի օգտագործել պիտանիության ժամկետը լրանալուց հետո:

Դեղատնից բացթողման կարգ 

Առանց դեղատոմս։